Ga direct naar inhoud
oppakken fraudesignalen

Oppakken fraudesignalen bij de Belastingdienst

Het komt wel eens voor dat iemand oneerlijk is over zijn/haar betaalde belastingen. Ze overtreden dan bewust de belastingregels, ook wel 'belastingfraude' genoemd. Belastingfraude heeft een negatieve invloed op het rechtvaardigheidsgevoel van mensen en het vertrouwen in het belastingstelsel. Het opsporen en bestrijden van belastingfraude is daarom een belangrijke taak van de Belastingdienst.

We zien dat de handhaving van belastingfraude bij de Belastingdienst al een tijd onder druk staat. Uit (openbare) stukken en gesprekken met belastingdienstmedewerkers komt naar voren dat signalen die de Belastingdienst ontvangt over mogelijke fraude, blijven liggen. 

Doel van dit onderzoek

Met dit onderzoek zoeken we uit waarom de Belastingdienst er niet in slaagt alle fraudesignalen op te pakken. Dit gaan we doen door belangrijke acties en druk in kaart te brengen die een rol spelen bij het oppakken en inrichten van projecten rondom fraudesignalering.

Bevindingen

Uit ons onderzoek komt naar voren dat er niet één aanwijsbare oorzaak is voor het moeizame verloop van het traject urgente meldingen. Het is een kluwen aan maatschappelijke, organisatorische en interpersoonlijke dynamieken die daarvoor zorgde. Het was vooral ‘versnippering’ die de voortgang hinderde. Bijvoorbeeld versnippering in de mate van betrokkenheid, in kennis over de (privacy)organisatie, in rolopvattingen, in ervaren risico’s, in denkbeelden over een gewenste aanpak of over elkaars rol(invulling) in het traject. Om het doel te realiseren, namelijk de bestrijding van fraude conform de privacywetgeving, is het belangrijk om meer samenhang en eensgezindheid te creëren. We zien verschillende mogelijkheden voor verbetering, oftewel hefbomen voor verandering.

Deze zien we allereerst in de maatschappelijke dynamiek, bijvoorbeeld door:

  • bespreekbaar te maken hoe de organisatie omgaat met druk van buitenaf;
  • door ervaren tegenstellingen bij elkaar te brengen.

We zien ze ook in de organisatorische dynamiek, bijvoorbeeld door:

  • helder te maken wie wat, wanneer moet doen;
  • door de gefragmenteerde betrokkenheid van medewerkers te verkleinen.

En ten slotte zien we ze in de interpersoonlijke dynamiek, bijvoorbeeld door:

  • uiteenlopende denkbeelden bij elkaar te brengen;
  • door de samenwerking gericht te bevorderen.

Documenten